Gereç ve Yöntem: Mayıs 1998-Ocak 2005 tarihleri arasında katarakt cerrahisi sırasında vitreusa düşmüş nükleus parçalarının çıkarılması amacıyla PPV yapılan 17 erkek 10 kadın toplam 27 olgu, uygulanan cerrahi teknik, peroperatif ve postoperative komplikasyonlar ve görsel başarı yönünden retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: 27 olgunun ortalama yaşı 70.7 (56-86) ve ortalama takip süresi 10.7 (3-36) ay idi. Katarakt cerrahisi ile PPV arasında geçen süre ortalama 14.8 (2-48) gündü. PPV öncesi en sık rastlanan bulgular göz içi enflamasyon (%51.8), kornea ödemi (%44.4) ve göz içi basınç (GİB) artışı (%29.6) idi. Olguların 12 ‘sinde fakofragmantasyon, 10’unda vitrektomi ve ışık probu kullanılarak yapılan crushing yöntemi uygulanırken 5 olguda lens sıvı perflorokarbon ile yüzdürülerek limbal yolla çıkarıldı. Peroperatif komplikasyon olarak fakofragmantasyon uygulanan 3 (%25) gözde iatrojenik yırtık, crushing uygulanan 1 (%10) gözde koroid dekolmanı gelişti. Sonuç görme keskinliği 3 olguda p+p+ - el hareketi, 4 olguda 1-4 mps, 10 olguda 0.1-0.4 ve 10 olguda da 0.5 ve üzeri idi. Postoperatif dönemde görme keskinliğinin %74.1 olguda arttığı, %18.5 olguda aynı düzeyde kaldığı ve %7.4 olguda ise azaldığı saptandı. Postoperatif dönemde geçici kornea ödemi %18.5, medikal tedavi ile kontrol edilebilen GİB yüksekliği %11.1, regmatojen retina dekolmanı %7.4, selofan makülopati 7.4 ve büllöz keratopati %7.4 oranında saptandı.

Sonuç: Katarakt cerrahisi sonrası vitre içine lükse olmuş lens parçalarının temizlenmesinde PPV ile beraber uygun olgularda crushing yöntemi fakofragmantasyona göre daha güvenli bir cerrahi yöntem olabilir. Keywords : Katarakt cerrahisi, vitreusa lükse lens materyali,pars plana vitrektomi