Gereç ve Yöntem: Hastanemizde 2001-2004 tarihleri arasında arka segment komplikasyonları nedeniyle vitreoretinal cerrahi uygulanmış kronik üveitli 15 hastanın 15 gözü incelendi. Hastaların 9'unda Pars Planit, 2'sinde Behçet hastalığı, 1'inde CMV retiniti, 1'inde Toxocara granulomu, 1'inde akut retinal nekroz ve 1'inde idiyopatik granülomatöz üveit mevcuttu. 9 gözde proliferatif vitreoretinopatinin (PVR) eşlik ettiği retina dekolmanı, gözde regmatojen retina dekolmanı, 4 gözde görme keskinliğini önemli ölçüde düşüren vitre içi opasite, 2 gözde kalın siklitik membran ve ön PVR bulunuyordu. 2 göze sadece sklera çöktürmesi, 5 göze sadece pars plana vitrektomi (PPV); kalan 8 göze ise skleral çöktürme ile birlikte PPV uygulandı. Retinanın yatışık olması anatomik başarı; 0,1 ve üzeri görme keskinliği fonksiyonel başarı olarak kabul edildi.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 39,1 ± 15,4 (11-58) yıldı. Gözlerin 14'ünde (% 93,3) anatomik başarı elde edildi. Anterior PVR ve siklitik membran bulunan bir hastada retina yatıştırılamadı. Görme keskinliği gözlerin 7'sinde artarken, 2'sinde azaldı, 6 gözde ise değişmedi. Gözlerin 5'inde (%33,3) fonksiyonel başarı elde edildi.

Sonuç: Kronik üveitlere bağlı gelişen arka segment komplikasyonlarının çoğunda vitreoretinal cerrahi ile anatomik düzelme sağlanmıştır, fonksiyonel sonuçlar ise altta yatan patoloji ile ilişkilidir.

Keywords : Pars plana vitrektomi, arka segment komplikasyonları, üveit