2Yrd. Doç. Dr., Yuksek Ihtisas University, School of Medicine, Department of Public Health, Ankara, Türkiye
3Prof. Dr., University of Health Sciences, Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital, Department of Ophthalmology, Ankara, Türkiye Amaç: Diyabetik retinopati (DR), erişkinlerde görme kaybı ve körlüğün önde gelen sebeplerinden biridir. DR, görmeyle ilişkili yaşam kalitesinde (GİYK) kalitatif ve kantitatif kayıp ile ilişkilidir. DR?li hastaların GİYK ve bazı kan değerlerinin değerlendirilmesi görme fonksiyonu skoruna etki edebilir. Bu çalışmanın amacı DR?si olan ve olmayan hastalarda GİYK skorlarının değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntemler: Nonproliferatif DR (NPDR) ve proliferatif DR (PDR) olguları, retinopatisi olmayan diabetes mellitus (DM) hastaları ile yaş, cinsiyet ve diyabet süresine göre bire bir olarak eşleştirilmiştir. Yaşam kalitesi değerlendirmesinde National Eye Institute Visual Function Questionnaire (NEI-VFQ-25)?in Türkçe versiyonu kullanılmıştır. Araştırmada 200 DM hastasının rutin oftalmolojik muayenesi yapılmış, açlık kan şekeri, hemoglobin A1c (HbA1c), kan üre nitojeni (BUN) ve kreatinin düzeyleri ölçülmüştür.
Bulgular: Çalışmada hastaların ortalama DM süresi 136.34±100.6 aydır. Olguların %29,6?sında hafi f NPDR, %29,6?sında orta-ileri NPDR ve %40,8?inde PDR; 33?ünde maküler ödem (MÖ) saptanmıştır. MÖ olan hastaların, %60,6?sında ileri NPDR ve %39,4?ünde PDR saptanmıştır (p<0.001). VFQ-25 ölçeği skorları retinopatisi olmayan DM hastalarında daha yüksek saptanmıştır (p<0.001). Lojistik regresyon analizinde PDR ve MÖ?nün GİYK?yi etkileyen en önemli değişkenler olduğu görülmüştür.
Sonuç: MÖ ve PDR olan hastalarda VFQ-25 skorlarının düştüğü saptanmıştır. GİYK?yi artırmak ve prognozu iyileştirmek amacıyla PDR gibi kronik hastalıklar yakın gözlem altında tutulmalıdır.
Keywords : Görmeyle ilişkili yaşam kalitesi, BUN, diyabetik retinopati, diyabetes mellitus, HbA1c