Gereç ve Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Retina Servisi' nde yaş tip YBMD tanısı ile takipli, intravitreal ranibizumab tedavisine rağmen optik koherens tomografide (OKT) intraretinal/ subretinal sıvı ve pigment epitel dekolmanının (PED) varlığı nedeniyle intravitreal aflibercept enjeksiyonu uygulanan ve en az bir aylık takibi olan olgular çalışmaya dahil edildi. Olguların tıbbi kayıtları retrospektif olarak incelenerek demografik verileri, aflibercept enjeksiyonu öncesi uygulanmış olan tedaviler, aflibercept enjeksiyonu öncesi ve sonrası en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), OKT ile saptanan santral maküla kalınlığı (SMK), intraretinal/subretinal sıvı ve PED varlığı kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya 3'ü kadın 2'si erkek toplam 5 olgunun 7 gözü dahil edildi. Olguların yaş ortalaması 70.8 (62-77)'di. Aflibercept enjeksiyonu öncesi olgulara uygulanmış olan ortalama göz içi enjeksiyon sayısı 12.14 (6-28)'tü. Aflibercept enjeksiyonu sonrası ortalama takip süresi 2.2 (1-4) ay olup bu sürede olgulara ortalama 1.85 (1-3) aflibercept enjeksiyonu uygulandı. Olguların aflibercept enjeksiyonu öncesi ve sonrası EİDGK ortalaması sırasıyla 1.18 ve 1.1 LogMAR olarak bulundu. Olguların aflibercept enjeksiyonu öncesi ve sonrası SMK ortalamaları sırasıyla 773.8 (404-1488) ve 225.7 (160-273) mikrondu.

Sonuç: Olguların tümünde aflibercept enjeksiyonu sonrası kısa dönemde anatomik başarı sağlanmasına rağmen, görme keskinliği artışı buna eşlik etmemiştir. Bu durumu tedavi öncesinde olgulardaki uzun dönem kronik sıvı varlığı ve skar dokusunun gelişmesi açıklamaktadır. Ranibizumab tedavisine dirençli YBMD olgularında, erken dönemde intravitreal aflibercept tedavisine geçilmesi etkili bir alternatif tedavi seçeneği olarak görünmektedir. Keywords : Aflibercept, ranibizumab, yaşa bağlı maküla dejeneresansı