Gereç ve Yöntem: Yaş tip yaşa bağlı maküla dejeneresansı nedeni ile intravitreal ranibizumab tedavisi uygulanan hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olguların takiplerindeki görme keskinliği (GK), biyomikroskopik ön segment muayenesi, dilate fundus muayenesi ve optik koherens tomografi (OKT) bulguları değerlendirildi. Olgularda aylık uygulanan 3 yükleme dozunun ardından GK, fundus muayenesi ve OKT bulgularına göre ranibizumab enjeksiyonu tekrarlandı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 30 olgunun 31 gözüne ortalama 5.8 enjeksiyon uygulandı. Yükleme dozundan sonra GK'da 12 harflik kazanç oldu. On iki ayın sonunda başlangıç değere göre ortalama 5.3 harf artış saptandı. İkinci yılın sonunda ise görme başlangıca göre aynı seviyene idi. Santral fovea kalınlığındaki başlangıç değere göre azalma 3, 12 ve 24'üncü aylarda sırası ile 84, 81 ve 52.1 μm idi.

Sonuç: İntravitreal ranibizumab tedavisi, YBMD tedavisinde etkili bir yöntemdir. Gerektikçe uygulanan enjeksiyonlar, görme keskinliğini korumada etkilidir. Tedaviyle anatomik olarak etkili sonuçlar alınmaktadır. Keywords : Yaşa bağlı maküla dejeneresansı, ranibizumab