2M.D. Associate Professor, Ankara Training and Research Hospital, Eye Clinic, Ankara/TURKEY Amaç: Yaşa bağlı maküla dejeneresansı (YBMD) nedeni ile intravitreal enjeksiyon uygulanan olgularda arka vitreus dekolmanı (AVD) gelişme oranını saptamak ve AVD gelişmeyen olgularla görsel ve anatomik sonuçları karşılaştırmak.
Gereç ve Yöntem: YBMD nedeniyle intravitreal anti vasküler endotel büyüme faktörü (anti-VEBF) tedavisi uygulanan hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Fundus muayenesi, oküler ultrasonografi (USG) ve optik koherens tomografi (OKT) kayıtlarına göre PVD bulunmayan olgular çalışmaya dahil edildi. Takiplerde PVD gelişme oranı saptandı. Olguların başlangıç, enjeksiyon sonrası 3, 6, 9, 12. ay ve son takiplerindeki görme keskinliği (GK) ve santral fovea kalınlıkları (SFK) değerlendirildi.
Bulgular: Otuz beş olgunun yaş ortalaması 69.6±8.9 idi. Beş (%14.3) olguda takiplerde AVD gelişti. AVD gelişmeyen olgularda (AVD-) sırası ile başlangıç, 3, 6, 9, 12. aydaki ve son muayenedeki median (minimum-maksimum) GK 57.5 (15-85), 61.5 (16-88), 55 (3-88), 42 (1-87), 42.5 (7-85), 34 (1-83) harf idi. AVD gelişen olgularda (AVD+) ise sırası ile GK, 57 (44-69), 72 (66-77), 68 (57-77), 70 (50-75), 65 (55-78) ve 52 (20-70) harfdi. AVD- grupta başlangıç, 3, 6, 9, 12. ay ve son muayenedeki median (minimum-maksimum) SFK 300 (149-589) , 198 (128-484), 219.5 (100-555), 246 (145-513), 217 (146-606), 241 (128-517) μm olarak saptanırken AVD+ grupta ise sırası ile 252 (187-814), 156 (115-520), 173 (135-287), 219 (144-225), 225 (191-332), 231 (94-296) μm idi. Olgularda median 6 (min:3, maks:9) enjeksiyon yapıldıktan sonra AVD geliştiği gözlendi.
Sonuç: Arka vitreus dekolmanı gelişimi, anatomik ve görsel olarak prognozu olumlu yönde etkileyebilen bir faktördür.
Keywords : Yaşa bağlı maküla dejeneresansı, ranibizumab, arka vitreus dekolmanı