Retina-Vitreous
2012 , Vol 20 , Num 3
Vogt-Koyanagi-Harada Sendromu: Retrospektif Olgu Serisi
1M.D., Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İzmir/TURKEY2M.D. Asistant, Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İzmir/TURKEY
3M.D. Associate Professor, Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İzmir/TURKEY
4M.D. Professor, Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İzmir/TURKEY Amaç: Vogt-Koyanagi-Harada (VKH) sendromu tanısıyla kliniğimizde tedavi edilen olguların klinik ve görüntüleme özelliklerinin geriye dönük olarak incelenmesi.
Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde 2008-2012 yılları arasında izlenmiş olan VKH sendromu olgularının dosya ve görüntü kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Üç aydan uzun klinik izlemi olan olgular değerlendirilmeye alındı. Ayrıca tüm olguların fundus floresein anjiografi (FA), optik koherens tomografi (OKT) ve mevcutsa manyetik rezonans görüntüleme (MRG) sonuçları kaydedildi. Olgular revize edilmiş uluslararası VKH sendromu sınıflamasına göre “komplet”, “inkomplet ve “muhtemel” olarak sınıflandırıldı.
Bulgular: Toplam 12 olgunun (7 kadın/5 erkek) 24 gözü değerlendirilmeye alındı. Ortalama takip süresi 19 aydı (SD:±17 ay, 4-48 ay). Hastaların tanı anındaki ortalama yaşı 39.6 idi (±17.0; 22-65 yıl). Olguların 6'sı muhtemel, 5'i inkomplet ve biri komplet VKH sendromu olarak sınıflandırıldı. Olguların tümünde bilateral tutulum görüldü ve eksüdatif dekolman mevcuttu. Başvuru anında ortalama görme keskinliği 4/10 düzeyindeydi (0.5/10-10/10) ve 17 gözün (%71) görme keskinliği 6/10'dan düşüktü. Bir olgu dışında tüm hastalar pulse steroid ve ardından da oral steroid ile tedavi edildi. Bir olguda sadece oral steroid ile remisyon sağlandı. Beş olguda ilave immunmodülatörler kullanıldı. Bir dirençli olguda sistemik tedaviye ek olarak intravitreal steroid ve metotreksat uygulandı. Tedavi sonrası ortalama görme keskinliği 0.4'ten (±0.39) 0.84'e (±0.25) yükseldi.
Tartışma: VKH sendromu ender görülen, etyolojisi kesin olarak aydınlanmamış bir oküler inflamatuar hastalıktır. Klinik görünümü değişken olabilmekle birlikte ayırıcı tanıda zorluklar yaşanabilmektedir. Erken tanı ve etkin bir tedavi ile iyi görsel sonuçlar sağlanabilir. Keywords : Eksüdatif dekolman, fundus floresein anjiografi, üveit, Vogt-Koyanagi-Harada sendromu
