Retina-Vitreous
2010 , Vol 18 , Num 3
İntravitreal Enjeksiyonların Göze Ait ve Sistemik Komplikasyonları
1Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2 Göz Kliniği, İstanbul, Uzm. Dr.2Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2 Göz Kliniği, İstanbul, Doç. Dr.
3Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2 Göz Kliniği, İstanbul, Asist. Dr. Amaç: İntravitreal enjeksiyonların göze ait ve sistemik komplikasyonlarını saptamak.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2006-Şubat 2010 tarihleri arasında farklı göz patolojileri nedeniyle intravitreal enjeksiyon uygulanan 352 olgunun 402 gözü geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Olguların ortalama yaşı 67±10 idi. Üç yüz otuz beş triamsinolon asetonid (TA) enjeksiyonu 260 göze, 418 antivasküler endotelyal growth faktör (anti-VEGF) enjeksiyonu 142 göze uygulandı. Toplam 753 intravitreal enjeksiyon yapıldı. Ortalama takip süresi TA grubunda 26 ay, anti- VEGF grubunda 9.8 aydı. Birinci haftada TA grubunda gözlerin 154’ünde (%59) GİB artışı saptanırken, anti-VEGF uygulananlarda anlamlı göz içi basıncı (GİB) artışı görülmedi. Triamsinolon asetonid grubunda 66 (%25.3) gözde; anti-VEGF grubunda ise 1 (%0.7) gözde kataraktta ilerleme veya yeni katarakt oluşumu görüldü. Biri TA (%0.3), diğeri anti-VEGF (%0.7) enjeksiyonu sonrası olmak üzere 2 gözde endoftalmi saptandı. İntravitreal TA sonrası 4 (%1.5) gözde psödohipopyon gelişti. Anti-VEGF uygulanan 1 (%0.7) gözde epitel defekti, 1 (%0.7) gözde vitreus içi hemoraji ve 2 (%1.4) olguda ışık çakması şikayeti görüldü. Hiçbir olguda sistemik komplikasyona rastlanmadı.
Sonuç: İntravitreal enjeksiyonların en korkulan komplikasyonu olan endoftalmi, TA ve anti-VEGF enjeksiyonlarından sonra benzer oranlarda ortaya çıkmaktadır. Ancak GİB artışı, katarakt gelişimi ve psödoendoftalmi tablosu daha çok TA enjeksiyonundan sonra görülen komplikasyonlardır. Keywords : İntravitreal enjeksiyon, triamsinolon asetonid, antivasküler epitelyal growth faktör
